Λιπομεταφορά — Λιπογλυπτική

Λιπο­με­τα­φο­ρά στην Πλα­στι­κή Χει­ρουρ­γι­κή

Η λιπο­με­τα­φο­ρά  είναι μια ευρέ­ως χρη­σι­μο­ποιού­με­νη τεχνι­κή στην πλα­στι­κή χει­ρουρ­γι­κή, που αξιο­ποιεί τον ίδιο τον λιπώ­δη ιστό του ατό­μου για να βελ­τιώ­σει το περί­γραμ­μα και την εμφά­νι­ση δια­φό­ρων περιο­χών του σώμα­τος. Στην ουσία, αφαι­ρεί­ται λίπος από μια περιο­χή όπου υπάρ­χει περίσ­σεια (π.χ. κοι­λιά, μηροί, γλου­τοί) μέσω λιπο­α­ναρ­ρό­φη­σης και μετά από κατάλ­λη­λη επε­ξερ­γα­σία εγχέ­ε­ται σε μια άλλη περιο­χή που χρειά­ζε­ται «γέμι­σμα» ή βελ­τί­ω­ση όγκου και σχή­μα­τος.

Πού Χρη­σι­μο­ποιεί­ται η Λιπο­με­τα­φο­ρά

1. Αυξη­τι­κή Μαστών
   • Για γυναί­κες που επι­θυ­μούν ήπια έως μέτρια αύξη­ση μεγέ­θους, φυσι­κή υφή και απο­φυ­γή ξένων σωμά­των (ενθε­μά­των).
2. Επα­να­δια­μόρ­φω­ση Γλου­τών (Brazilian Butt Lift)
   • Προ­σθέ­τει όγκο και σχή­μα και βελ­τιώ­νει το περί­γραμ­μα των γλου­τών.
3. Επα­νόρ­θω­ση Ατε­λειών & Ουλών
   • Γεμί­ζει εμβυ­θί­σεις ή ανω­μα­λί­ες σε διά­φο­ρα σημεία του σώμα­τος και του προ­σώ­που, όπως εντυ­πώ­μα­τα μετά από τραυ­μα­τι­σμούς ή χει­ρουρ­γεία.
4. Πρό­σω­πο – Γεμί­σμα­τα
   • Ενι­σχύ­ει τα ζυγω­μα­τι­κά, «γεμί­ζει» ρυτί­δες και βελ­τιώ­νει τις κοι­λό­τη­τες (π.χ. κάτω από τα μάτια), προ­σφέ­ρο­ντας πιο νεα­νι­κή όψη.
5. Λιπο­α­ναρ­ρό­φη­ση – λιπο­με­τα­φο­ρά – λιπο­γλυ­πτι­κή
   • Σε πολ­λές περι­πτώ­σεις η λιπο­α­ναρ­ρό­φη­ση ούτως ή άλλως συν­δυά­ζε­ται με την λιπο­με­τα­φο­ρά στα πλαί­σια της λιπο­γλυ­πτι­κής για βέλ­τι­στα απο­τε­λέ­σμα­τα.

Πλε­ο­νε­κτή­μα­τα λιπο­με­τα­φο­ράς

• Αυτό­λο­γο Υλι­κό: Χρη­σι­μο­ποιεί­ται το λίπος του ίδιου του ατό­μου, μειώ­νο­ντας τις πιθα­νό­τη­τες απόρ­ρι­ψης ή αλλερ­γι­κών αντι­δρά­σε­ων.
• Φυσι­κή Αίσθη­ση & Απο­τέ­λε­σμα: Ο λιπώ­δης ιστός ενσω­μα­τώ­νε­ται πιο ομα­λά στις περιο­χές που γεμί­ζο­νται, προ­σφέ­ρο­ντας φυσι­κή υφή.
• Διπλό Αισθη­τι­κό Όφε­λος: Ενώ ενι­σχύ­ε­ται η περιο­χή υπο­δο­χής, βελ­τιώ­νε­ται και η περιο­χή δότρια, αφού μέσω της λιπο­α­ναρ­ρό­φη­σης αφαι­ρεί­ται περίσ­σεια λίπους.

• Μικρές Τομές: Τόσο η λιπο­α­ναρ­ρό­φη­ση όσο και η έγχυ­ση γίνο­νται μέσω λεπτών κάνου­λων, αφή­νο­ντας πολύ μικρά σημά­δια.

Παρό­λα τα πλε­ο­νε­κτή­μα­τα δεν πρέ­πει να παρα­λεί­ψου­με ότι ένα ποσο­στό του εγχυό­με­νου λίπους (10–40%) απορ­ρο­φά­ται φυσιο­λο­γι­κά από τον οργα­νι­σμό, γι’ αυτό και τα απο­τε­λέ­σμα­τα μπο­ρεί να δια­φέ­ρουν από το αρχι­κό μετεγ­χει­ρη­τι­κό στά­διο. Επί­σης, χρειά­ζε­ται να υπάρ­χει επαρ­κής περίσ­σεια λιπώ­δους ιστού για να καλυ­φθεί η περιο­χή ενδια­φέ­ρο­ντος και ότι μπο­ρεί να χρεια­στούν επι­πλέ­ον συνε­δρί­ες λιπο­με­τα­φο­ράς. Τέλος η επι­τυ­χία εξαρ­τά­ται σε μεγά­λο βαθ­μό από την εμπει­ρία του χει­ρουρ­γού, τόσο στη σωστή λήψη και επε­ξερ­γα­σία του λίπους όσο και στη μεθο­δι­κή έγχυ­σή του.

Η Δια­δι­κα­σία της Λιπο­με­τα­φο­ράς

1. Προ­εγ­χει­ρη­τι­κός Έλεγ­χος
   • Κλι­νι­κή εξέ­τα­ση, πιθα­νώς αιμα­το­λο­γι­κές εξε­τά­σεις, καθώς και σχε­δια­σμός των περιο­χών λήψης και έγχυ­σης.
2. Λιπο­α­ναρ­ρό­φη­ση
   • Χρη­σι­μο­ποιού­νται ειδι­κές κάνου­λες, συνή­θως υπό τοπι­κή αναι­σθη­σία ή συν­δυα­σμό τοπι­κής αναι­σθη­σί­ας και μέθης (για μικρές περιο­χές) ή γενι­κή αναι­σθη­σία (για πιο εκτε­τα­μέ­νες), ώστε να αφαι­ρε­θεί λίπος από κοι­λιά, μηρούς, γλου­τούς ή άλλα σημεία.
   • Το λίπος επε­ξερ­γά­ζε­ται για να απο­μα­κρυν­θούν υγρά και κατε­στραμ­μέ­να κύτ­τα­ρα.
3. Έγχυ­ση Λίπους
   • Ο καθα­ρός, εμπλου­τι­σμέ­νος με βιώ­σι­μα λιπο­κύτ­τα­ρα  και βλα­στο­κύτ­τα­ρα ιστός εγχέ­ε­ται στην περιο­χή στό­χο (π.χ. μαστούς, γλου­τούς, πρό­σω­πο), σε δια­δο­χι­κά επί­πε­δα, ώστε να βελ­τι­στο­ποι­η­θεί η αιμά­τω­ση και η επι­βί­ω­ση του λίπους.
4. Μετεγ­χει­ρη­τι­κή Φρο­ντί­δα
   • Απαι­τεί­ται ξεκού­ρα­ση, απο­φυ­γή πίε­σης στην περιο­χή έγχυ­σης (ιδί­ως στους γλου­τούς για κάποιο χρο­νι­κό διά­στη­μα) και χρή­ση ειδι­κού κορ­σέ συμπί­ε­σης στις περιο­χές που έγι­νε η λιπο­α­ναρ­ρό­φη­ση.
   • Το οίδη­μα και οι μελα­νιές υπο­χω­ρούν στα­δια­κά σε διά­στη­μα 2–4 εβδο­μά­δων.

Λιπο­με­τα­φο­ρά: Βασι­κές Αρχές και Συσχέ­τι­ση με τα Βλα­στο­κύτ­τα­ρα

Η λιπο­με­τα­φο­ρά στη­ρί­ζε­ται στην αξιο­ποί­η­ση του λιπώ­δους ιστού ως αυτό­λο­γου υλι­κού για τη βελ­τί­ω­ση του όγκου και του σχή­μα­τος σε διά­φο­ρες περιο­χές του σώμα­τος. Αυτός ο λιπώ­δης ιστός περιέ­χει, μετα­ξύ άλλων, πολύ­τι­μα πολυ­δύ­να­μα κύτ­τα­ρα, γνω­στά ως βλα­στο­κύτ­τα­ρα του λίπους, τα οποία συμ­βάλ­λουν στην καλύ­τε­ρη ενσω­μά­τω­ση του εγχυό­με­νου λίπους και στη μετέ­πει­τα ανα­νέ­ω­ση των ιστών.

Βιο­λο­γι­κή Βάση της Λιπο­με­τα­φο­ράς

1. Αυτό­λο­γος Λιπώ­δης Ιστός
   • Ο λιπώ­δης ιστός που αφαι­ρεί­ται (συνή­θως από κοι­λιά, μηρούς, γλου­τούς) είναι πλού­σιος σε ώρι­μα λιπο­κύτ­τα­ρα (adipocytes), καθώς και σε βλα­στο­κύτ­τα­ρα (ADSC).
   • Αυτά τα βλα­στο­κύτ­τα­ρα δια­θέ­τουν την ικα­νό­τη­τα να δια­φο­ρο­ποιού­νται (υπό κατάλ­λη­λες συν­θή­κες) σε διά­φο­ρους τύπους κυτ­τά­ρων, αλλά ταυ­τό­χρο­να συμ­βάλ­λουν στη δια­δι­κα­σία επού­λω­σης και ανα­γέν­νη­σης λόγω της έκκρι­σης σημα­ντι­κών αυξη­τι­κών παρα­γό­ντων.
2. Επι­βί­ω­ση Λιπο­κυτ­τά­ρων & Βλα­στο­κυτ­τά­ρων
   • Η επι­τυ­χία της λιπο­με­τα­φο­ράς εξαρ­τά­ται σε μεγά­λο βαθ­μό από την επάρ­κεια αιμά­τω­σης στην περιο­χή που εμφυ­τεύ­ε­ται το λίπος, ώστε να τρο­φο­δο­τη­θούν σωστά τα λιπο­κύτ­τα­ρα και τα βλα­στο­κύτ­τα­ρα.
   • Τα βλα­στο­κύτ­τα­ρα προ­ά­γουν τον σχη­μα­τι­σμό νέων αγγεί­ων (αγγειο­γέ­νε­ση) και βελ­τιώ­νουν την ενσω­μά­τω­ση του λιπώ­δους ιστού, αυξά­νο­ντας την πιθα­νό­τη­τα μεγα­λύ­τε­ρου ποσο­στού επι­βί­ω­σης του εγχυό­με­νου λίπους.
3. Αυξη­τι­κοί Παρά­γο­ντες & Επού­λω­ση
   • Τα βλα­στο­κύτ­τα­ρα εκκρί­νουν κυτο­κί­νες και αυξη­τι­κούς παρά­γο­ντες (π.χ. VEGF για αγγειο­γέ­νε­ση), τα οποία επι­τα­χύ­νουν τη δια­δι­κα­σία επού­λω­σης και βοη­θούν στην ανα­δια­μόρ­φω­ση (remodeling) των ιστών

Συμπέ­ρα­σμα

Η λιπο­με­τα­φο­ρά βασί­ζε­ται στην αξιο­ποί­η­ση του αυτό­λο­γου λιπώ­δους ιστού, ο οποί­ος περιέ­χει βλα­στο­κύτ­τα­ρα που μπο­ρούν να ενι­σχύ­σουν την επι­βί­ω­ση των λιπο­κυτ­τά­ρων και να συμ­βά­λουν στην ανα­γέν­νη­ση των ιστών. Τα βλα­στο­κύτ­τα­ρα βρί­σκο­νται φυσιο­λο­γι­κά στον λιπώ­δη ιστό. Η παρου­σία τους διευ­κο­λύ­νει την καλύ­τε­ρη ενσω­μά­τω­ση του μοσχεύ­μα­τος και βελ­τιώ­νει την ποιό­τη­τα των ιστών στην περιο­χή της έγχυ­σης. Όμως, σε κάθε περί­πτω­ση, η προ­σε­κτι­κή εφαρ­μο­γή, η σωστή επε­ξερ­γα­σία του λίπους και η εμπει­ρία του χει­ρουρ­γού απο­τε­λούν βασι­κούς παρά­γο­ντες επι­τυ­χί­ας, προ­σφέ­ρο­ντας φυσι­κά και μακρο­πρό­θε­σμα απο­τε­λέ­σμα­τα.